CHAT İHTİMALİNİ SEVDİM
Ben seni hiç sevmedim ki....
Ben seninle bir gün bizim lanet netcafede,
Ben seninle kalabalığın ortasındaki masamda,
Kendimi tren gibi hissettiğim o ortamda,
Benimle chatte olma ihtimalini sevdim.
Ne zaman karşısına otursam bilgisayarımın
ICQ'da Online olma ihtimalini sevdim
Password ü yazmamla başlayan,
Ömrümün en uzun, en kısa, en çocuk...
Ömrümün en ihtiyar zamanlarını bekliyordum
Çünkü sonunda sen orada oluyordun, Online oluyordun!
Ben senin bana chat açma ihtimalini sevdim...
"Tekrar merhaba" demeni,
Yazı rengini yeşil yapmanı,
Beni yalnız bırakmamanı sevdim.
Ben seni hiç sevmedim ki...
Chat'te benimle ilgilenmeni sevdim.
Ben seni hiç sevmedim ki...
Sorunlarımı dinlemeni sevdim.
Away olduğun zaman,
Yan yatmanı sevdim...
Klavyeyi sevdim döndüğün zaman
Gitmeni sevmiyordum;
Korkuyordum sana kırılmaktan.
Sen Online olmadığın zaman,
Hotmail hesabıma baktım;
Bağlantımı kestim, Ekran filitresini kırdım.
(ve dayak yedim babamdan:)
Ben senden E-mail alma ihtimalini sevdim.
Mail'ini gördüğümde heyecanlanmayı,
Okuduğumda gülümsemeyi sevdim.
Ben seni hiç sevmedim ki..
Yorgun akşamlarda yaptığımız chat'leri sevdim
Bir çiçek scriptini, bir gül scriptini sevdim.
Bir de yıldızları sevdim,
Sayfamı süsleyen yıldızlar...
Ben seni hiç sevmedim ki...
Kanalda "op" olmanı sevdim.
İktidara geçmeni,
İnsanlara hatırlatmanı ;
Chat'in bir adının da "geyik" olmadığını.
Beni kicklediğinde auto join olmayı sevdim
Taşları sevdim başıma vurduğunda
Ağlamayı sevdim disconnect oldugumda
Yalnız olduğumu anladığımda
Odaya yeniden girmeyi sevdim
Ben seni hiç sevmedim ki.
Düştüğün zaman,
Düşmeni sevdim.
Server'ı sevdim geldiğin zaman...
Kalmanı sevmedim;
Korkuyordum sana alışmaktan...
Yine de sevdim gülümsemeyi
"bye" deyip ayrılışının ardından.
Ben seni hiç sevmedim ki.
Ben seninle chat yapma ihtimalini sevdim!
O Kadar...
· O kadar ciddiyetsiz bir konferanstı ki , konusu evlilik olmasına rağmen konferansı veren kadın o sıralar besinci kocasından boşanmak üzereydi.
· Resmiyetten o kadar hoşlanıyordu ki , Kızılay , Yeşilay veya Lösemililer haftası gibi zamanlarda bile tüm tanıdıklarına tebrik kartı gönderirdi.
· Derse o kadar ilgisiz bir öğrenciydi ki , en sonunda derste ayak tırnaklarını keserken yakalandı.
· O kadar gamsızdı ki , idam edilirken “ Bu bana ders olsun “ dedi.
· Abartmayı o kadar severdi ki , sonunda dedesinin Rus cari olduğuna kendisi de inandı.
